خـادم المـهـدی

بِسمِ اللهِ الرَحمنِ الرَحیمِ

منت خدای را، عزَّوجلَّ که طاعتش موجبِ قربت است و به شکر اندرش مزیدِ نعمت.
هر نفسی که فرو می رود، مُمِّدِ حیات است و چون برآید مُفَّرِحِ ذات. 
پس در هر نفسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شکری واجب

  از دست و زبان که برآید کز عهده شکرش به درآید

“سادات رضی نژاد”